Literatura iberoamerykańska cieszy się dużą popularnością. Wśród zdobywców Nagrody Nobla w dziedzinie literatury znajduje się sześciu twórców pochodzących z Ameryki Południowej lub Środkowej. Którzy spośród hispanojęzycznych artystów tej części świata są najbardziej polecani?
Gabriel García Márquez
To jeden z najczęściej czytanych iberoamerykańskich pisarzy, uważany za prekursora realizmu magicznego. Jego najsłynniejsze dzieła to „Cien años de soledad”, czyli „Sto lat samotności” oraz „El amor en los tiempos del cólera”, którego tytuł został przetłumaczony jako „Miłość w czasach zarazy”. Nakład obu powieści jest liczony w milionach egzemplarzy, a druga z nich doczekała się również ekranizacji. Dzieła Márqueza spodobają się osobom uwielbiającym książki, które oddziałują na wyobraźnię czytelnika, są dalekie od rzeczywistości oraz zawierają wiele odwołań do lokalnej kultury i tradycji.
Isabel Allende
Córka Salvadora Allenda, prezydenta Chile, ofiary puczu w Chile dokonanego przez generała Pinocheta, jest utalentowaną pisarką, a jej najsłynniejsze dzieło nosi tytuł „La casa de los espíritus”, czyli „Dom duchów”. Jest to ciepła i jednocześnie poruszająca historia wyjątkowej rodziny, której życie toczy się na tle gwałtownych przemian dwudziestego wieku. Książka doczekała się adaptacji filmowej pod tytułem „Dom dusz”. W główne role wcieliło się wielu wybitnych aktorów, w tym Meryl Streep, Winona Ryder i Antonio Banderas.
Jorge Luis Borges
Ten wybitny pisarz pochodzący z Argentyny znany jest przede wszystkim z krótkich form takich jak eseje i opowiadania. Zasłynął z następujących zbiorów opowiadań: „Historia universal de la infamia” („Powszechna historia nikczemności”), „Ficciones” („Fikcje”) i „El Aleph” („Alf”). Jorge Luis Borges stanowił inspirację dla takich twórców jak Umbert Eco, Witold Gombrowicz czy Harry Mulisch.
Mario Vargas Llosa
W zestawieniu nie mogło zabraknąć słynnego Peruwiańczyka, który specjalizuje się głównie w literaturze faktu. W 2010 roku otrzymał nagrodę Nobla za umiejętność odwzorowania w swoich utworach dwóch przeciwieństw – władzy i buntu. Jego najsłynniejsze dzieła to: „Conversación en La Catedral”, którego tytuł przetłumaczono jako „Rozmowa w Katedrze”, „La guerra del fin del mundo”, znane w Polsce jako „Wojna końca świata”, oraz „Travesuras de la niña mala”, czyli „Szelmostwa nikczemnej dziewczynki”.