Dlaczego flaga Wielkiej Brytanii nazywa się Union Jack?

Flaga Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej – taka jest oficjalna nazwa flagi Wielkiej Brytanii. Mniej zobowiązująco brzmią jej przydomki – Union Flag lub Union Jack. Ostateczna wersja flagi powstała przy okazji unii pomiędzy Wielką Brytanią a Irlandią w 1801 roku. Wówczas w ówczesnej fladze Królestwa Wielkiej Brytanii pojawił się Krzyż św. Patryka, który jest patronem Irlandii.

Dane odnośnie brytyjskiej flagi

Podstawowa wersja flagi Wielkiej Brytanii posiada proporcje 1:2, chociaż wojska lądowe wywieszają flagę przedstawioną w proporcjach 3:5. Union Jack składa się z dwóch czerwonych krzyży – jednego prostego i symetrycznego, a drugiego ułożonego na ukos – które posiadają białą obwódkę. Całość posiada granatowe tło.

Historia flagi Wielkiej Brytanii

Pierwsza wersja brytyjskiej flagi powstała w 1603 roku w wyniku unii personalnej pomiędzy Anglią i Szkocją. Czerwony krzyż św. Jerzego, patrona Anglii, połączył się wówczas z białym, przedstawionym na niebieskim tle, krzyżem św. Andrzeja. Ten pojedynczy symbol stanowi dzisiaj flagę samej Szkocji. W 1801 roku na skutek powstania Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii w projekcie flagi pojawił się również ukośny czerwony krzyż na białym tle, czyli krzyż św. Patryka. Ciekawostką jest, że wcześniejsze symbole – angielski krzyż św. Jerzego i szkocki krzyż św. Andrzeja – były stosowane już od czasów średniowiecza. Tymczasem irlandzki krzyż św. Patryka był wówczas dość nowym wytworem, który stanowił uproszczoną wersję Orderu Św. Patryka.

Dlaczego Union Jack?

Brytyjska flaga zyskała przydomek ‘Union Jack’, ponieważ na początku nie była stosowana jako flaga, lecz jako proporzec, rodzaj flagi i bandery jednocześnie, którym posługiwano się w marynarce wojennej. ‘Jack’ to po angielsku nie tylko zdrobnienie od imienia John, ale również termin oznaczający ‘proporzec’ – stąd właśnie Union Jack, czyli Zjednoczony Proporzec, pod którym połączyły się aż trzy królestwa.

Różne wersje bander

Z czasem powstały aż trzy wersje bander, które odróżnia kolor tła. W każdej z nich Union Jack jest umieszczony w prawym górnym rogu. Bandera biała (White Ensign) z czerwonym krzyżem św. Jerzego to bandera wojenna, bandera niebieska (Blue Ensign) stała się banderą urzędową, a bandera czerwona (Red Ensign) obowiązuje jako bandera handlowa. Z dość podobnych odznaczeń korzysta Nowa Zelandia i Australia. Inne państwa, w szczególności te należące niegdyś do Wspólnoty Brytyjskiej, takie jak Indie czy Jamajka, stosują ten sam układ, ale z własną flagą w narożniku.