Często można usłyszeć, że dana osoba zawdzięcza dobrą znajomość danego języka swojemu wrodzonemu talentowi do przyswajania obcych mów. Czy jest to jednak prawda? Czy rzekomy „talent do języków” rzeczywiście istnieje i niektóre osoby rodzą się z lepszymi predyspozycjami do uczenia się języków?
Argumenty obalające tę teorię
Wielu poliglotów podważa istnienie czegoś takiego, jak talent do języków. Według nich wszystko jest kwestią dobrze funkcjonującej pamięci, którą zawsze można wyćwiczyć. Drugim, być może jeszcze istotniejszym czynnikiem, jest codzienna praca i upór w doskonaleniu znajomości danej mowy. Bez regularnej praktyki nie da się opanować obcego języka na zadowalającym, komunikatywnym poziomie, choćby miało się nawet i najlepszą pamięć. Po trzecie, osoby z rzekomą smykałką do nauki języków to często pasjonaci kraju, kultury lub społeczności. Przyswajanie obcej mowy jest dla nich niejako przyjemnością, jako że pozwala im na rozwijanie swojego hobby. Innymi słowy, opanowanie innego języka to wynik systematycznych działań, ciężkiej pracy oraz samodyscypliny.
Jak efektywnie uczyć się języka?
Jeśli chcemy opanować dany język w sposób tak efektywny, jak zrobiłaby to osoba mająca ów mityczny językowy talent, to powinniśmy zacząć od znalezienia właściwej metody nauki. W szkołach nadal naucza się obcych języków poprzez wkuwanie słówek oraz zasad gramatyki. Sposób ten rzadko okazuje się skutecznym dla kogokolwiek. Warto na samym początku określić swój rodzaj pamięci. Wyróżnia się trzy podstawowe, których uwarunkowania można uwzględnić w opracowywaniu planu nauki języka: pamięć wzrokową, słuchową oraz ruchową. Typowym wzrokowcom odpowiadają takie formy nauki jak tworzenie map myśli. Słuchowcy powinni skupić się na odtwarzaniu i powtarzaniu nagrań, podczas gdy osoby o dominującej pamięci ruchowej najlepiej uczą się, będąc w ruchu.
Jak na dłużej zapamiętywać słówka?
W nauce nowych zwrotów i wyrażeń najważniejsze jest ich stałe powtarzanie, a także uczenie się z wykorzystaniem kontekstu. Warto zawsze sprawdzić wymowę każdego nowego słówka, a następnie powtórzyć ją co najmniej kilka razy. Nieocenione jest tworzenie tzw. fiszek, czyli niewielkich karteczek, za pomocą których można organizować szybkie powtórki poznawanego słownictwa. Oprócz przydatnego słownictwa warto poznawać także takie, które jest związane na przykład z naszymi zainteresowaniami lub (w Krakowie) wybrać się na kurs do szkoły językowej.